مصیب قرهبیگی؛ زهرا پیشگاهی فرد؛ محمدرضا سعیدزاده
دوره 2، شماره 5 ، فروردین 1401
چکیده
بررسی نابرابری و چگونگی پراکنش فضایی آن در محدودههای جغرافیایی مختلف، در سالهای اخیر مورد اقبال برنامه ریزان و سیاستمداران قرار گرفته و وجود نابرابری در ابعاد مختلف آن، از نشانههای مهم توسعه نیافتگی ...
بیشتر
بررسی نابرابری و چگونگی پراکنش فضایی آن در محدودههای جغرافیایی مختلف، در سالهای اخیر مورد اقبال برنامه ریزان و سیاستمداران قرار گرفته و وجود نابرابری در ابعاد مختلف آن، از نشانههای مهم توسعه نیافتگی به شمار میرود. از جمله عواملی که میتواند ثبات و پایداری نسبی را در مناطق ایجاد کند و تنش و منازعه را دست کم در حوزهی فقر و محرومیت اقتصادی بکاهد، توسعهی همگن و سازمان فضایی بهینه است. چنین امری باید در پی توسعهی همه جانبه و همگن مناطق باشد و سازمان سیاسی فضا را بگونهای سامان بخشد که شاخصهای توسعه در آن رشد یابد و زمینههای محرومیت و نابرخورداری به حداقل برسد. بر این پایه، پژوهش پیش رو، با روش على - مقایسهای و بر پایهی روشهای تصمیم گیری چند معیاره، کوشیده است تا میزان توسعه و برخورداری فضایی شهرستآنهای منتخب استان سیستان و بلوچستان را و کاری نماید. بدین منظور، پنج شاخص سرانهی فضای سبز شهری، معکوس بار تکفل، در صد باسوادی، معکوس خانوار به مسکن و ضریب اشتغال زنان انتخاب و میزان برخورداری پنج شهرستان چابهار، ایرانشهر، دلگان، کنارک و نیک شهر در استان سیستان و بلوچستان از هر کدام از این شاخصها با استفاده از روش ترکیب خطی وزن دار و ضریب آنتروپی شانون سنجیده شده است. نتایج این پژوهش، نشانگر آن است که شهرستان ایرانشهر از نظر بهره مندی از پنج شاخص یاد شده در رتبهی نخست و شهرستان چابهار در رتبهی دوم و شهرستآنهای نیکشهر، دلگان و کنارک نیز به ترتیب بی بهرهترین شهرستان از مجموع چهار شهر