بررسی توسعه یافتگی سکونتگاه‌های روستایی بخش پاریز شهرستان سیرجان از طریق تکنیک TOPSIS

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

2 استادیار ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران

چکیده

با توجه به اهمیت و جایگاهی که روستا در ایران دارد و به دلیل اهمیت این موضوع، پنج برنامه پیش از انقلاب و چهار برنامه بعد از انقلاب جهت توسعه روستایی تدوین و اجرا شده است. متأسفانه هنوز بخش‌های مختلف اقتصادی کشور نتوانسته است در زمینه برنامه‌های اقتصادی – اجتماعی موجبات توسعه ملی، منطقه‌ای و محلی را در محدوده هدف‌های خود فراهم سازد. هدف این تحقیق بررسی توسعه یافتگی سکونتگاه‌های روستایی بخش پاریز شهرستان سیرجان می‌باشد. تعداد سکونتگاه‌ها ۶۸ مورد می‌باشند. جهت رتبه بندی سکونتگاه‌های بخش از روش TOPSIS استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس میزان محاسبه شده، حداقل ۰۵۳/. برای گوش ترکی و حداکثر 812/0 برای شهر پاریز می‌باشد و میانگین آن برابر 16/0 است. دامنه نوسان سطح توسعه‌یافتگی سکونتگاه‌های بخش 76/0 برآورد شده است. همچنین 11 سکونتگاه در حال توسعه و 55 سکونتگاه توسعه نیافته می‌باشند.تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین‌های C_i^*های سطوح توسعه وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study of the development extends of rural resident in Pariz region of Sirjan city by TOPOSIS technique

نویسندگان [English]

  • Gholamreza Dinpanah 1
  • Mohammad Sadegh Sabour 2
1 Assistant Prof. in Extension & Agriculture Education, Islamic Azad Universtiy, Sari Branch, Sari, Iran
2 Assistant Prof. in Extension & Agriculture Education, Islamic Azad Universtiy, Garmsar Branch, Garmsar, Iran
چکیده [English]

Regarding the importance and status of rural areas in Iran, five development plans before the Islamic revolution (1978) and four development plans after the revolution was applied to provide rural development. Unfortunately, different economic sections of the country have not been able to make the grounds of regional and national development in social - economic programs the aim of this research is the study of development extends of rural resident country in Pariz region of Sirjan city. The numbers of residents were 68. The TOPOSIS method was used for country residency ranking. Results showed that based on calculated that the lowest C was 0.053 for Ghoshtorki and the highest C was 0.812 for Pariz city. The Caverage was 0.16. The range of developed level of rural residencies has been estimated 0.76, also 11 residencies were developing and 55 residencies were undeveloped. Analysis of variance showed there is significant difference between the C, averages of development levels.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : resident
  • TOPOSIS
  • Pariz region
ابراهیم زاده، ع، اسکندری ثانی، م و اسمعیل نژاد، م. (۱۳۸۹). کاربرد تحلیل عاملی در تبیین الگوی فضایی توسعه و توسعه نیافتگی شهری - منطقه‌ای در ایران، جغرافیا و توسعه، شماره ۱۷.
 راسخی، ب. (۱۳۸۲). بررسی جایگاه توسعه روستایی در برنامه‌های توسعه کشور. مجموعه خلاصه مقاله‌های کنکره توسعه روستایی، چالش‌ها و چشم اندازها، انتشارات توسعه روستایی.
رضایی، پ. (۱۳۸۲). ارزیابی جایگاه توسعه و عمران روستایی در برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی قبل و بعد از انقلاب. مجموعه خلاصه مقاله‌های کنکره توسعه روستایی، چالش‌ها و چشم اندازها، انتشارات توسعه روستایی
زارع شاه آبادی، ع و سرخ کمال، ک. (۱۳۸۸). ارزیابی وضعیت توسعه نیافتگی شهرستان قوچان با استفاده از آنالیز تاکسونومی عددی. فصلنامه جغرافیای چشم انداز زاگرس. سال اول، شماره ۱
زیاری، ک، زنجیرچی، س و سرخ کمال، ک. (۱۳۸۸). بررسی و رتبه بندی درجه توسعه یافتگی شهرستان‌های استان خراسان رضوی با استفاده از تکنیک تاپسیس. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره ۷۲
شانیان، ع. (۱۳۸۵)، کاربرد تکنیک‌های تصمیم گیری چند معیاره در انتخاب راهبرد مناسب جهت اجرای پروژه فن آوری اطلاعات، سازمان مدیریت صنعتی ایران
شریف زادگان، م. (۱۳۸۲). چالش‌های برنامه ریزی و علل کاهش اثربخشی طرح‌های توسعه در ایران. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه. سال یازدهم شماره ۴۳ و ۴۴. تهران، انتشارات وزارت جهاد سازندگی
لولاچی، م (۱۳۸۴)، استفاده از الگوریتم تاپسیس جهت انتخاب مراکز تعمیرات دپویی برتر، پایان نامه دوره کارشناسی ارشد نگهداری و تعمیرات، دانشگاه علم و صنعت
مسعود، م، معزری مهر طهران، الف و شبیری، س. (۱۳۹۰)، تعیین درجه توسعه نیافتگی شهرستان‌های استان اصفهان با تکنیک تاکسونومی عددی. مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه ای، سال دوم، شماره هشتم.
موسوی، م. (۱۳۸۲). سنجش درجه توسعه یافتگی نواحی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد.
مولایی هشجین، ن. (۱۳۸۶). تحلیلی پیرامون الزامات بازنگری در سیاست‌های برنامه ریزی توسعه روستایی در ایران. مجله فضایی جغرافیایی، سال هفتم، شماره ۱۷، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر.
Aryanezhad, M.B Tarokh, MJ, Mokhtarian, M.N and Zaheri, F. (2011). A Fuzzy TOPSIS Method Based on Left and Right Scores. International Journal of Industrial Engineering & Production Research. 22 (1): pp 51-62.
Azimi, R, Yazdani-Chamzini, A, Fouladgar, M, Kazimieras Zavadskas, M and Basiri, M.H. (2011). Ranking the strategies of mining sector through anp and topsis in a swot framework. Journal of Business Economics and Management. 12:4, 670-689
Huang, J.H and Peng, K.H. (2012). Fuzzy Rasch model in TOPSIS: A new approach for generating fuzzy numbers to assess the competitiveness of the tourism industries in Asian countries. Tourism Management (33) 456-465
Olson.D.L (2004). Comparison of weights in TOPSIS models. Journal of Mathematical and computer modeling 0 (2004) 1-0.
Serafim, O. Gwo-Hshiung Tzeng (2004)", Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS”, European Journal of Operational Research (156) 445-455.
Shamai, A and Mosivand, J. (2011). Classification of cities of Isfahan province in view point of tourism infrastructure by using TOPSIS and AHP models. Urban - Regional Studies and Research Journal (10) 5-10