مجید ولی شریعت پناهی؛ مسعود امیدی؛ حسن عبدالملکی؛ محسن عابدینی
دوره 2، شماره 5 ، فروردین 1401
چکیده
ساختارهای سیاسی با وجود اشتراک در ماهیت سیاسی‌شان، از ترکیبی متفاوت در ابعاد جغرافیایی، فرهنگی، قومی، زبانی، دینی و... برخوردارند. بدین جهت هر ساختاری با توجه به ماهیت درونی خود الگوی متفاوتی از مدیریت ...
بیشتر
ساختارهای سیاسی با وجود اشتراک در ماهیت سیاسی‌شان، از ترکیبی متفاوت در ابعاد جغرافیایی، فرهنگی، قومی، زبانی، دینی و... برخوردارند. بدین جهت هر ساختاری با توجه به ماهیت درونی خود الگوی متفاوتی از مدیریت سیاسی فضا را برای مدیریت چارچوب جغرافیاییاش بر میگزیند. مدیریت سیاسی فضا برای دستیابی به اهداف بنیادی خود اقدام به تقسیم فضای جغرافیایی کرده تا روند توسعه را با الگوی مدیریتی پایین به بالا یا بالعکس تسریع بخشد. متن حاضر که ماهیتی بنیادی دارد و روش گردآوری اطلاعات به شیوهی کتابخانه ای (کتب نشریات و اینترنت) است و بر این فرض استوار است که مشارکت شهروندان در فرایند مذکور مسئولیتپذیری را نهادینه و روند توسعه را تسریع میبخشد و نتیجه پژوهش نشان داد که تعامل دو حوزهی مدیریت سیاسی فضا و توسعه رابطهی کل به جزء است بدین معنا که مدیریت سیاسی فضا اعم از توسعه است و اوضاع برای حصول به توسعه را مهیا میکند.
